Minggu, 03 Juli 2011

sikat gigi

Busu wan Acil Atul ngini
pangantin hanyar, buhannya
sudah manjalani malam
partama. Pas malam
kaduanya, bakajutan Acil Atul
sakit gigi rahatan tangah malam, wan manggaraung
manangis, “Saaaakiiit,
sssssaakiit Kanda’ae!” Lalu laki sidin mamadahi nang
bini, “Jangan nangis
Dinda’ae, kena kadangaran
abah labar am mun sidin
bangun!” (Pas jua kamar
mintuha di higa). Sakalinya Acil Atul ni
batambah nyaring manangis,
dipadahi Busu pulang,
“Sudah gen Dinda’ae,
jangan tapi hamuk kakaya
ngitu manangis, tahani haja dahulu, isuk hanyar dicabut!” Mandangar pina galu di kamar
subalah, tabangun nang
mintuha, kada banyak pikir
lagi sidin langsung ha
maninjak lawang kamar Busu
wan Acil Atul wan bakuciak ha pulang sidin, sampai takajut
Busu wan Acil Atul
mandangarnya. “Mati anak unda mun nyawa
hanyar isuk mancabutnya,
cabut kada wahini, mun kada
unda bunuh nyawa!” Sindam Busu mandangar ujar
mintuha kaya itu tadi sambil
manggatar Busu kada wani
kaluar pada kalambu. Asa
panasaran nang mintuha
langsung manyingkai ka kalambu Busu wan Acil Atul.
Takajut nang mintuha malihat
Acil Atul baduduk sambil
manjapai ka pipi wan Busu
umpat jua maurut kapala nang
bini, sambil supan mintuha batakun wan buhannya badua. “Napa nang handak dicabut
isuk, Nak?” “Ngini nah bah, gigi Atul
sakit jar, handak minta cabut
akan malam ini, mana ada
duktur atawa mantri jam saini
buka makanya ulun mamadahi
inya tahan satumat sampai isuk hanyar dicabut,” jar
Busu mangisahakan. “Ouwhh.. damintu kah
kisahnya, unda kira nyawa lagi
bakudaan isuk hanyar
mancabutnya, amun kaya itu
ayuha nak lah abah handak
guring lagi,” jar nang mintuha sambil kaluar kamar
kasusupanan.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar