Minggu, 03 Juli 2011

Umpat BakirimUmpat Bakirim

Takesah pangantin nang
hanyar kawin. Buhannya
badua ne handak manikmati
nang jar urang malam
pertama juwa. Nang bini ne
urangnya pina kampungan wan panakutan banar. Inya
kada wani manggawi
bakikukan, marganya inya
suah mandangar matan Su
Enor kawannya nang
mamadahakan pada sakit banar billa hahanyaran
bakikukan, pukuknya sakit
pada urang handak baranak. Makanya pas malam partama,
nang laki ne gagal ‘belah
duren’. Malam kadua gagal
pulang, sampai samingguan
tatap haja nang laki ne kada
tarasa’i. Imbah malam barikutnya, kanapakah nang
bini ne bangun kaluar pada
kalambu. Lalu jar nang laki
betakun, “Handak ka mana
ikam ding?” “Handak ka WC, bakamih ka
ae,” jer nang bini manyahuti. “Aku bakirim lah?” jer nang
laki pulang. “Ae, kayapa caranya ka?”
jer nang bini. “Nyaman haja ding ae, cuba
ikam ka sini aku malajari!” jer
nang laki. Ahirnya kawa nang laki
manyalurakan hasrat nang
lawas tapandam di lubuk
paparutan wan lintuhut nang
paling dalam. Imbah tuntung
hanyar nang bini ka WC. Malam isuknya rahatan jam 3 an
rahatan nyanyamanannya
guring, takajut nang laki pas
nang bini manggarak. “Ka bangun, bangun,
bangun!” jer nang bini. “Kanapa ding batangah
malaman kaya ne ikam
manggarak aku, ada maling
kah?” “Kada papa ka ae, ulun
handak batakun banar ae, pian
handak bakirim kah pulang, ne
ulun handak ka WC bakamih
pulang?”

Tidak ada komentar:

Posting Komentar